"Paryż na widelcu. Sekretne życie miasta" Stephen Clarke

Wydawnictwo: W.A.B. / Biblioteka Akustyczna

wydanie: 2012 / książka/ audiobook

czyta: Marcin Rudziński 

Trochę przeczytałam, ale większość wysłuchałam.

W nadchodzącym miesiącu czeka mnie mnóstwo papierkowej roboty, pisania przeróżnych sprawozdań, raportów, więc na czytanie nie będzie czasu. Na szczęście istnieją audiobooki.

A pisanie i słuchanie jakoś jeszcze można połączyć. 

"Paryż przypomina ocean. Świetne miejsce do życia, jeśli tylko jest się rekinem. Świeżego żarcia pod dostatkiem, a jak ktoś ci podskoczy, przegryzasz go na pół - i po sprawie. Może nie wszyscy cię kochają, ale  masz święty spokój i robisz, co chcesz. Jeśli natomiast jesteś człowiekiem, to walczysz z falami i za wszelką cenę usiłujesz się wydostać na powierzchnię, przy okazji także uciekając przed rekinami. Rzecz w tym, by jak najszybciej przekształcić się w rekina". Ta wypowiedź autora świetnie przedstawia mentalność paryżan. Jeśli w ogóle istnieje coś takiego jak zależność charakteru od miejsca zamieszkania. Z pewnością coś tym jest, ale oczywiście nie można tego uogólniać. 

Jak więc wypadają paryżanie?  Niestety nie mają dobrej reputacji. Od urodzenia wpaja im się przekonanie o wielkości i wyższości ich miasta. Niedaleko stąd od interpretacji paryżan, że Paryż leży w centrum wszechświata. A to rodzi snobizm i obsesję na swoim punkcie, co - według autora - jest jak najbardziej uzasadnione. Poza tym paryżanie są aroganccy, agresywni i zestresowani. Co spowodowało, że mieszkańcy "Miasta Światła" mają tak fatalną opinię? 

Stephen Clarke podzieliła swoją książkę na 12 rozdziałów, w których przedstawia: portret paryskich ulic, ludzi; historię wody, ponieważ Paryż w herbie ma łódź, a w ponurej przeszłości woda z Sekwany była używana do pica; opisuje paryskie metro i jakie funkcje spełnia; oczywiście wspomina również o miłości i seksie; przybliża najważniejsze historyczne wydarzenia; opisuje najlepsze targowiska i podpowiada, jak odróżnić bardo dobre restauracje od złych; wyjaśnia dlaczego Paryż stał się stolicą mody; prezentuje filmową karierę miasta oraz daje wskazówki jak obcować ze wspaniałą sztuką bez przepychanek w tłumie i kolejek.

Jest coś jednak co do Paryża przyciąga jak magnes. To miasto, które nie może zawieść, a może uwieść, szczególnie romantycznie. Trzeba się po prostu poddać jego magii, aby atmosfera zrobiła się amoureuse. Co takiego Paryż robi z ludźmi, że mają tak ogromne rozbudzone oczekiwania? Może to częstotliwość pojawiających się całujących par, może to otwartość w sprawach l'amour, co prawie każdego potrafi przyprawić o rumieniec,  może to kombinacja zachodów słońca nad Sekwaną, może to przytulne knajpki, może to niewymuszona elegancja i szampan w przyzwoitych cenach, a może to mieniąca się światłami wieża Eiffla niczym kopalnia diamentów. 

Szczerze, to bardzo pozytywnie zaskoczyła mnie ta książka. Autor ma świetny styl, podszyty dużą dawką ironii i poczucia humoru. I tytuł jak najbardziej trafny. Stephen Clarke zdradza pewne sekrety, o których nie wyczyta się w zwykłych przewodnikach, a żeby nie popełnić faux pas warto znać tajniki paryżan. Bo wtedy już o krok do "efektu paryskiego". I jeszcze miłość!  Jest ona nierozerwalnie związana z tym miastem. Problem jedynie polega na trwałości takiego związku, bo przykładowy (raczej standardowy) dialog między zakochanymi wygląda tutaj tak: 

-Je t'aime. 

-Ja też cię kocham, słonko.

-To dlaczego sypiasz z innymi?

-Kochanie, bo jesteś tak doskonała, że muszę czasem pójść do łóżka z kimś innym, by uwierzyć, że istniejesz naprawdę.  

-Och, Pierre, to czysta poezja. 

Słucha się tego również z przyjemnością, a na twarzy pojawia się delikatny uśmiech. Głos pana Marcina Rudzińskiego jest niezwykle elegancki, z wspaniałym francuskim akcentem, który wprowadza nas w ten snobistyczny francuski klimat. Zapraszam więc w podróż do Paryża. Polecam jednak audiobooka, chyba że ktoś zna dobrze język francuski i potrafi bez problemu przeczytać francuskie nazwy. I tym miejscu mogę tylko wszystkim życzyć bon voyage...