Przejdź do głównej zawartości

„Wielka samotność” Kristin Hannah

Wydawnictwo: Świat Książki
data wydania: 23 maja 2018r.
tytuł oryginału: The Great Alone
tłumaczenie:  Anna Zielińska
liczba stron: 512




„Potrzebuję miejsca, gdzie znowu będę mógł swobodnie oddychać. Czasem myślę, że niewiele brakuje, abym zupełnie się rozsypał. Tam skończy się to całe gówno, przestaną mnie dręczyć wspomnienia. Ja to wiem. Właśnie tego nam potrzeba. Wrócą dobre dni. To Wietnam zrobił ze mnie popaprańca”. Wielu weteranów wojennych myślało w podobny sposób. Po traumatycznych przeżyciach większość żołnierzy nie mogła sobie poradzić w codziennym życiu. Ernt Allbright jest ruiną człowieka. Męska duma nie pozwala mu ubiegać się o rentę inwalidzką, dlatego ima się różnych prac. Niestety problemy z alkoholem nie pomagają mu w stabilizacji. Najbardziej przez to cierpi żona Cora i 13-letnia córka Leni. Ernt ciągle traci pracę, a one muszą przenosić się z miasta do miasta. Okazja nadarza się kiedy Ernt odziedziczył dom na Alasce. Od razu podejmuje decyzję, że się tam przeniosą, bo to jedyna szansa dla niego na powrót do normalności. 

Na początku rodzina była zaskoczona malowniczymi krajobrazami. Sama już droga dawała iskierkę nadziei, że tam w magicznej przestrzeni, gdzie pokryte lodowcem góry o ostrych szczytach celują w bezchmurne niebieskie niebo, Ernt odzyska równowagę. Szybko się jednak okazuje, że ta romantyczna bajka, w którą wierzyli, to tylko twarda rzeczywistość. Zamieszkali na skrawku ziemi niedostępnym z wody podczas odpływu, na półwyspie, gdzie żyła garstka ludzi i setki dzikich zwierząt, w miejscu z bezwzględnym klimatem, który potrafił zabić. Tutaj w czerwcu była wiosna, w lipcu lato, w sierpniu jesień, a przez resztę miesięcy panowała zima. Słonce wstawało o dziesiątej, a zachodziło o 16.00. I tak przez 3/4 roku. Tu nie było prądu, bieżącej wody, posterunku policji, centrali telefonicznej, nikogo, kto usłyszałby wołanie o pomoc. 

Cora i Leni szybko przekonały się co oznacza ciężka praca. Ich dom wymagał kapitalnego remontu i trzeba było ciągle gromadzić żywność na zimę. Ale nie to okazało się dla nich największym problemem. Z nadejściem zimy i ciemnościami obejmującymi Alaskę zaczynał pogarszać się stan psychiczny Ernta. Wszelkie inne niebezpieczeństwa, nawet ataki dzikich zwierząt, stały się niczym, w porównaniu z jego napadami agresji. I tak w małej chatce, przykrytej śniegiem, przez osiemnaście godzin nocy, Cora i Leni odkrywają brutalną rzeczywistość alaskańskich nocy. 

Leni stała się zakładniczką klimatu, braku pieniędzy, a przede wszystkim chorej, toksycznej miłości łączącej jej rodziców. Ponadto ojciec ciągle wpajał jej lęk przed światem i utwierdzał ją w przekonaniu, że świat kapitalistyczny jest zły i skorumpowany. Nie zgadzał się na żadne udogodnienia, począwszy od doprowadzenia prądu, trzymaniu zapasów w lodówce, po przebudowę nabrzeża, aby móc zarabiać na turystach. Leni szybko nauczyła się polować, rozpalać ogień za pomocą krzemienia, potrafiła z zawiązanymi oczami złożyć broń i zawsze pod ręką miała plecak przerwania na wypadek wybuchu wojny. Mimo tego surowego wychowania, Lenia pokochała to bezkompromisowe piękno i klimat Alaski. Lekarstwem na jej wielką samotność stała się pasja do fotografii. Za pomocą swojego polaroidu uwieczniała majestatyczne krajobrazy i ludzi z wioski. Innym antidotum okazała się przyjaźń z rówieśnikiem mieszkającym po sąsiedzku. Spędzali ze sobą wieczory, czytali te same książki, rozmawiali o swoich pragnieniach.

Nie ma sensu streszczać dalszej fabuły, ale przepiękna to była opowieść. Jestem nią oczarowana, nie spodziewałam się, że wyzwoli ona we mnie takie emocje. To również historia o tym, w jaki sposób funkcjonuje mała społeczność, która musi liczyć na siebie, bo wpływ państwa jest niemal nieodczuwalny. Opowieść o tym jak pionierska społeczność zderzała się ze współczesnością. Opowieść o bezinteresowności i empatii wobec innych, gdzie dzika przyroda, czyste powietrze i woda dopełniają tej idylli. Ale też o tym, że tak nieokiełznana przyroda może zabić na 100 sposobów, a większość ludzi nie wytrzymuje pierwszej zimy. Alaska ponoć nie kształtuje charakteru - ona go obnaża. Tak było z Erntem, ciemność, mróź, izolacja miała na niego fatalny wpływ. Zatem to też powieść o walce o przetrwanie, szukaniu swojej ścieżki, o walce z demonami z przeszłości. I tylko nieliczni potrafią taką walkę wygrać. Oprócz tego to przecudna opowieść o wielkiej i trwałej miłości, tak ogromnej jak przestrzenie na Alasce i niezmierne morze, które ją otacza. Polecam gorąco! 


Za egzemplarz recenzencki dziękuję Wydawnictwu Świat Książki.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

"Burza" William Shakespeare

Wydawnictwo: W.A.B. premiera: 07.11.2012 tytuł oryginału: The Tempest przekład: Piotr Kamiński oprawa: twarda z obwolutą " Burza " jest ostatnią w pełni samodzielną sztuką Shakespeare'a, który prawdopodobnie wtedy wyofał się z życia zawodowego w Londynie i przeniósł się do Stratfordu. Sprawiło to, że ów dramat często jest traktowany przez krytyków jako utwór pożegnalny, a nawet pewnego rodzaju artystyczny testament. Tworząc “ Burzę" przypuszczalnie  na przełomie 1610 i 1611 roku, Shakespeare miał 47 lat, jego główny bohater – Prospero prawie tyle samo – to dość istotny szczegół w kontekście interpretacji całości. Prospero łamie w finale różdżkę i topi księgi, Shakespeare odchodzi nie pozostawiając po sobie ani jednego rękopisu. Ale może nieco więcej o fabule. Jest ona bardzo prosta do streszczenia (uwaga, zdradzam prawie całość). Prospero, prawowity książę Mediolanu, pozbawiony tronu przez swego brata Antonia wspomaganego przez Alonsa

„The Crown. Oficjalny przewodnik po serialu” (Tom 2) Robert Lacey

Wydawnictwo: Wydawnictwo Kobiece data wydania: 12 listopada 2020 r. tytuł oryginału:  The Crown: The Official Companion, Volume 2: Political Scandal, Personal Struggle, and the Years that Defined Elizabeth II tłumacznie:  Edyta Świerczyńska oprawa: twarda liczba stron: 312 Robert Lacey jest autorem wielu bestsellerowych biografii, w tym Henry'ego Forda, Eileen Ford i królowej Elżbiety II, a także kilku innych popularnych dzieł historycznych. Największą jednak sławę przyniosła mu ostatnio praca historyka w dramacie „The Crown”. „The Crown” to serial historyczny o zwyczajnej kobiecie, która przyszła na świat w niezwykłych okolicznościach. Późniejsze okoliczności jednakże sprawiły, że ta niespełna 26-letnia kobieta została brytyjską królową. 21 kwietnia Elżbieta II skończy 95 lat, a 6 lutego minęło 69 lat jej panowania. „The Crown” nie jest serialem dokumentalnym ani dokumentem fabularyzowanym. Wszystkie scenariusze, kostiumy, scenografia i plenery, jak i kreacje aktorów. opierają się

"Sonety" William Shakespeare

Wydawnictwo a5 wydanie: 09/2012 przekład: Stanisław Barańczak oprawa: twarda format:  148 mm x 210 mm liczba stron: 216 "Sonety" w biografii twórczej Szekspira są epizodem bardzo tajemniczym. Od momentu ich wydania, czyli od roku 1609 budzą kontrowersje i spory krytyków. Powstała masa książek i rozpraw poświęconych owemu dziełu. I do dziś nie wiadomo wszystkiego, możemy się jedynie domyślać tudzież czynić nadinterpretacje. Zagadek i pytań jest wiele. Szekspir 154 utworów nie opatrzył datą, nie wiemy więc kiedy powstały i w jakich okolicznościach. Kolejna sprawa to dedykacja - tajemnicze Mr. W. H. poróżniło szekspirologów (gdzie Barańczak niektórych nazywa pseudo-szekspirologami), ponieważ tożsamość pana W.H. nie jest rzeczą konieczną dla zrozumienia " Sonetów ". Wśród tych wszystkich zagadek jest jednak garstka faktów niebudzących żadnych wątpliwości. Po pierwsze kompozycja cyklu. Badacze i czytelnicy są zgodni, że całość rozpada się na dwie