Przejdź do głównej zawartości

„Powrót na Paros” Vanessa Greene

Wydawnictwo: Świat Książki
data wydania: 20 czerwca 2018r.
tytuł oryginału: The Beachside Guest House
tłumaczenie: Grażyna Woźniak
liczba stron: 288






Po greckich wojażach zapragnęłam dalej poczuć się jak wakacjach i przedłużyć sobie śródziemnomorski klimat. Dlatego sięgnęłam po lekką opowieść o kobiecej przyjaźni. Po lekturze Cząstki ciebie i mnie wiedziałam czego spodziewać się po stylu pisania pani Vanessy, a takiego klimatu trzeba mi było po urlopie. 

Fabuła jest tu dość prosta. Trzy brytyjskie przyjaciółki, Bee, Rosa i Iona, postanawiają po latach powrócić na grecką wyspę Paros. Jako osiemnastolatki przyjechały tu na wakacje i spędziły upojny urlop. Z rozrzewnieniem zawsze wspominały beztroski czas spędzony na plaży, nocne kąpiele  w morzu i drinki z wódki popijane z arbuza. Chcąc uciec od problemów na wyspach i trochę niespełnionych oczekiwaniach otwierają nowy rozdział w życiu. Rosa kupuje pensjonat, w którym kiedyś mieszkały, a Bee bierze do pomocy przy odświeżaniu. Wkrótce dołącza do nich Iona. Na miejscu okazuje się, że ich urokliwy pensjonat wcale nie jest już tak uroczy jak 11 lat temu. Popadł w ruinę. Dziewczyny są jednak dobrej myśli i postanawiają przywrócić mu dawną świetność.

Powrót na Paros” to typowo kobieca i lekka lektura. Do przeczytania w dwa wieczory. Sięgając po tego typu książkę nie należy spodziewać się rozbudowanych wątków, pogłębionego rysu psychologicznego postaci, czy też zwrotów akcji. Czyta się szybko, gdyż przeważają tu dialogi. Szczerze, to bywają one trochę infantylne i irytujące, i to zamiłowanie Brytyjczyków do pica herbaty. 
-Napijecie się herbaty, a może coś zjecie? Pewnie miałyście długą podróż.
-Filiżanka herbaty byłaby cudowna.

Takie dialogi przeważają, ale Brytyjki ponoć tak mają. „Powrót na Paros” to lektura na dwa wieczory albo długie leniwe letnie popołudnie. Dobra odskocznia, ale ja już prawie zapomniałam od czym była. I jeszcze mało klimatu greckiego było w tej opowieści, choć wszystko dzieje się przecież w śródziemnomorskim klimacie. 


 Za egzemplarz recenzencki dziękuję Wydawnictwu Świat Książki.


Komentarze

Popularne posty z tego bloga

"Burza" William Shakespeare

Wydawnictwo: W.A.B. premiera: 07.11.2012 tytuł oryginału: The Tempest przekład: Piotr Kamiński oprawa: twarda z obwolutą " Burza " jest ostatnią w pełni samodzielną sztuką Shakespeare'a, który prawdopodobnie wtedy wyofał się z życia zawodowego w Londynie i przeniósł się do Stratfordu. Sprawiło to, że ów dramat często jest traktowany przez krytyków jako utwór pożegnalny, a nawet pewnego rodzaju artystyczny testament. Tworząc “ Burzę" przypuszczalnie  na przełomie 1610 i 1611 roku, Shakespeare miał 47 lat, jego główny bohater – Prospero prawie tyle samo – to dość istotny szczegół w kontekście interpretacji całości. Prospero łamie w finale różdżkę i topi księgi, Shakespeare odchodzi nie pozostawiając po sobie ani jednego rękopisu. Ale może nieco więcej o fabule. Jest ona bardzo prosta do streszczenia (uwaga, zdradzam prawie całość). Prospero, prawowity książę Mediolanu, pozbawiony tronu przez swego brata Antonia wspomaganego przez Alonsa

„The Crown. Oficjalny przewodnik po serialu” (Tom 2) Robert Lacey

Wydawnictwo: Wydawnictwo Kobiece data wydania: 12 listopada 2020 r. tytuł oryginału:  The Crown: The Official Companion, Volume 2: Political Scandal, Personal Struggle, and the Years that Defined Elizabeth II tłumacznie:  Edyta Świerczyńska oprawa: twarda liczba stron: 312 Robert Lacey jest autorem wielu bestsellerowych biografii, w tym Henry'ego Forda, Eileen Ford i królowej Elżbiety II, a także kilku innych popularnych dzieł historycznych. Największą jednak sławę przyniosła mu ostatnio praca historyka w dramacie „The Crown”. „The Crown” to serial historyczny o zwyczajnej kobiecie, która przyszła na świat w niezwykłych okolicznościach. Późniejsze okoliczności jednakże sprawiły, że ta niespełna 26-letnia kobieta została brytyjską królową. 21 kwietnia Elżbieta II skończy 95 lat, a 6 lutego minęło 69 lat jej panowania. „The Crown” nie jest serialem dokumentalnym ani dokumentem fabularyzowanym. Wszystkie scenariusze, kostiumy, scenografia i plenery, jak i kreacje aktorów. opierają się

"Sonety" William Shakespeare

Wydawnictwo a5 wydanie: 09/2012 przekład: Stanisław Barańczak oprawa: twarda format:  148 mm x 210 mm liczba stron: 216 "Sonety" w biografii twórczej Szekspira są epizodem bardzo tajemniczym. Od momentu ich wydania, czyli od roku 1609 budzą kontrowersje i spory krytyków. Powstała masa książek i rozpraw poświęconych owemu dziełu. I do dziś nie wiadomo wszystkiego, możemy się jedynie domyślać tudzież czynić nadinterpretacje. Zagadek i pytań jest wiele. Szekspir 154 utworów nie opatrzył datą, nie wiemy więc kiedy powstały i w jakich okolicznościach. Kolejna sprawa to dedykacja - tajemnicze Mr. W. H. poróżniło szekspirologów (gdzie Barańczak niektórych nazywa pseudo-szekspirologami), ponieważ tożsamość pana W.H. nie jest rzeczą konieczną dla zrozumienia " Sonetów ". Wśród tych wszystkich zagadek jest jednak garstka faktów niebudzących żadnych wątpliwości. Po pierwsze kompozycja cyklu. Badacze i czytelnicy są zgodni, że całość rozpada się na dwie