Przejdź do głównej zawartości

"Książę mgły" Carlos Ruiz Zafon

Dużo już napisano o tej książce, jest wiele recenzji, opinii. Pierwsze co mogę o niej powiedzieć to to, że nie przeczytałam jej, a pochłonęłam. Nie mogłam się od niej oderwać i chciałam jak najszybciej doczytać do końca. Zawaliłam przez to papierkową robotę, nie wiem kiedy to nadrobię, będę teraz siedzieć po nocach. Ale to nieistotne, bo było warto! Książka wciąga już od pierwszych zdań. Pierwsze skojarzenie jakie miałam, to  skojarzenie ze "Sklepami cynamonowymi" Schulza, nie wiem dlaczego, ale chyba przez MAGIĘ. Właśnie ta magia przewija się od początku, aż do końca. Dlatego byłam od pierwszych kartek zaczarowana, oczarowana, wtopiona w magię. Nie będę opisywać fabuły, a jedynie napiszę parę cytatów, które w jakiś zaczarowany sposób wciągnęły mnie do wnętrza tej powieści.  
 

"Pewne obrazy z dzieciństwa zostają w albumie pamięci wyryte niczym  fotografie, niczym sceneria, do której człowiek wraca zawsze pamięcią, choćby upłynęło nie wiadomo jak wiele czasu."

"...zdołał dostrzec w jej oczach mgiełkę smutku i ów dziwny blask..." 

"Dziękuję za pokrzepiającą dawkę optymizmu"  

"Złych wspomnień nie musisz brać ze sobą. I bez tego będą cię prześladować"  
"Chłopak o przenikliwych zielonych oczach"

"Każda rzecz ma swoją dobrą stronę" 

"...w tle hipnotyzująca melodia z karuzeli, która zdawała się kręcić gdzieś daleko, bardzo daleko."

"Czas nie istnieje, dlatego nie należy go tracić."

"Każdy z nas  ma jakieś życzenie, i to nie jedno, a tysiące. A życie nader rzadko daje nam sposobność ich  urzeczywistnienia." 

"A nie ma potężniejszej siły niż obietnica..."

"Zrozumiał, że padł ofiarą jakiejś sztuczki, makabrycznej  manipulacji swymi własnymi lękami."

"...niczym antidotum racjonalności na wszystkie pojawiające się zagadki." 

To tylko namiastka, bo można wypisać o wiele więcej. A poza tym to uwielbiam mgłę i tak jak Max - deszcz. Uwielbiam wsłuchiwać się w bębniące o dach i szyby krople deszczu, lubię deszcz i szum spływającej rynnami wody. Uwielbiam... I nie będę też ukrywać, ale na koniec, przy czytaniu, uroniłam łezkę. I jeszcze jedno przerażają mnie czarne koty, a może intrygują? Sama już nie wiem...

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

"Burza" William Shakespeare

Wydawnictwo: W.A.B. premiera: 07.11.2012 tytuł oryginału: The Tempest przekład: Piotr Kamiński oprawa: twarda z obwolutą " Burza " jest ostatnią w pełni samodzielną sztuką Shakespeare'a, który prawdopodobnie wtedy wyofał się z życia zawodowego w Londynie i przeniósł się do Stratfordu. Sprawiło to, że ów dramat często jest traktowany przez krytyków jako utwór pożegnalny, a nawet pewnego rodzaju artystyczny testament. Tworząc “ Burzę" przypuszczalnie  na przełomie 1610 i 1611 roku, Shakespeare miał 47 lat, jego główny bohater – Prospero prawie tyle samo – to dość istotny szczegół w kontekście interpretacji całości. Prospero łamie w finale różdżkę i topi księgi, Shakespeare odchodzi nie pozostawiając po sobie ani jednego rękopisu. Ale może nieco więcej o fabule. Jest ona bardzo prosta do streszczenia (uwaga, zdradzam prawie całość). Prospero, prawowity książę Mediolanu, pozbawiony tronu przez swego brata Antonia wspomaganego przez Alonsa

„The Crown. Oficjalny przewodnik po serialu” (Tom 2) Robert Lacey

Wydawnictwo: Wydawnictwo Kobiece data wydania: 12 listopada 2020 r. tytuł oryginału:  The Crown: The Official Companion, Volume 2: Political Scandal, Personal Struggle, and the Years that Defined Elizabeth II tłumacznie:  Edyta Świerczyńska oprawa: twarda liczba stron: 312 Robert Lacey jest autorem wielu bestsellerowych biografii, w tym Henry'ego Forda, Eileen Ford i królowej Elżbiety II, a także kilku innych popularnych dzieł historycznych. Największą jednak sławę przyniosła mu ostatnio praca historyka w dramacie „The Crown”. „The Crown” to serial historyczny o zwyczajnej kobiecie, która przyszła na świat w niezwykłych okolicznościach. Późniejsze okoliczności jednakże sprawiły, że ta niespełna 26-letnia kobieta została brytyjską królową. 21 kwietnia Elżbieta II skończy 95 lat, a 6 lutego minęło 69 lat jej panowania. „The Crown” nie jest serialem dokumentalnym ani dokumentem fabularyzowanym. Wszystkie scenariusze, kostiumy, scenografia i plenery, jak i kreacje aktorów. opierają się

"Sonety" William Shakespeare

Wydawnictwo a5 wydanie: 09/2012 przekład: Stanisław Barańczak oprawa: twarda format:  148 mm x 210 mm liczba stron: 216 "Sonety" w biografii twórczej Szekspira są epizodem bardzo tajemniczym. Od momentu ich wydania, czyli od roku 1609 budzą kontrowersje i spory krytyków. Powstała masa książek i rozpraw poświęconych owemu dziełu. I do dziś nie wiadomo wszystkiego, możemy się jedynie domyślać tudzież czynić nadinterpretacje. Zagadek i pytań jest wiele. Szekspir 154 utworów nie opatrzył datą, nie wiemy więc kiedy powstały i w jakich okolicznościach. Kolejna sprawa to dedykacja - tajemnicze Mr. W. H. poróżniło szekspirologów (gdzie Barańczak niektórych nazywa pseudo-szekspirologami), ponieważ tożsamość pana W.H. nie jest rzeczą konieczną dla zrozumienia " Sonetów ". Wśród tych wszystkich zagadek jest jednak garstka faktów niebudzących żadnych wątpliwości. Po pierwsze kompozycja cyklu. Badacze i czytelnicy są zgodni, że całość rozpada się na dwie