„Szept cyprysów” Yvette Menessis Corporon

Wydawnictwo: Rebis
data wydania: 29.07.2014r.
tytuł oryginału: When The Cypress Whispers
tłumaczenie: Agnieszka Jacewicz
oprawa: zintegrowana
liczba stron: 352

„...kiedy nie wiemy, jaką ścieżkę wybrać, czujemy się bezsilni i zagubieni. Wtedy wystarczy się zatrzymać i posłuchać. Często coś, co może nas ocalić, jest tuż-tuż, i tylko czeka, aż to odkryjemy. Szept cyprysów zawsze unosi się z wiatrem, wystarczy się wsłuchać”. [str.256] Te słowa wypowiada babcia głównej bohaterki. Babcia Evangelia, jajá, mieszka na maleńkiej wysepce Erikusie, leżącej 13 kilometrów na północ od Korfu. 

Wyspy Jońskie często nazywa się "Siedmioma Wyspami", choć w rzeczywistości jest to grupa, którą tworzy kilka większych wysp i mniejsze wysepki, między innymi właśnie Erikusa. Na tej wysepce czas płynie inaczej, można powiedzieć, że się zatrzymał. Ludzie nigdzie się nie spieszą, żyją w życzliwych sąsiedzkich stosunkach, a życie codzienne nierozerwalnie przepełnione jest tradycją. Wdowy chodzą cały czas w czarnych sukienkach, nie wychodzą ponowie za mąż i zajmują się przyrządzaniem regionalnych potraw. Do tego miejsca powraca Daphne, która parę lat temu wyjechała stąd z rodzicami do Nowego Jorku. Na Erikusie została jej babcia. To dzięki niej poznawała rytm i klimat wyspiarskiego życia. Podczas ciepłych, długich wieczorów wysłuchiwała mitów i opowieści, które prawiła jajá. Amerykańska ziemia nie była zbyt szczęśliwa dla Daphne. Najpierw w tragicznym wypadku zginął jej mąż-Aleks, a potem rodzice. Młoda kobieta została sama z malutką córeczką i stertą rachunków do zapłacenia. Postanowiła postawić wszystko na jedną kartę, wziąć kredyt i otworzyć grecką restaurację. I właśnie w banku poznała Stephana, bardzo bogatego bankiera. Zaręczyła się z nim, a ślub zaplanowała na wyspie swojego dzieciństwa.  

Miała rozpocząć nowe życie, w którym czekały na nią luksusy, finansowe bezpieczeństwo i wszystko, o co walczyła i modliła się przez samotne lata od śmierci Aleksa. Jednak pobyt na wyspie sprawia, że oprócz uczucia podekscytowania nagle pojawia się melancholia. Zaczyna czuć się uwieziona między światem tradycji a wymaganiami, jakie stawia przed nią kariera zawodowa i małżeństwo ze Stephanem. Babcia Evangelia uświadamia jej proste reguły, jakimi kieruje się życie oraz zależność od rytmu przyrody. Daphne zaczyna ponowie wierzyć w te cenne lekcje. Wyzbycie się pychy, zachłanności, zazdrości i mściwości oraz w magia, która jest w każdym człowieku, to świat wartości wpajanych jej przez babcię. 

Nastrojowa to powieść. Czuć tu niesamowity grecki klimat, spokojny, melancholijny. No i jedzenie. Wszystko tu pachnie świeżymi ziołami i przyprawami. „Spanakopita, placek serowo-szpinakowy i spourthopita, świeżo wyjęty z pieca kurczak, przyprawiony cytryną i oregano, półmisek słynnych smażonych talarków i wielka misa choriatiki - pysznej greckiej sałatki z krojonymi rubinowymi pomidorami, plastrami ogórków i niedawno wyciętej czerwonej cebuli, tak ostrej, że szczypała w oczy”. [str.65] Duże drzewa cytrusowe z gałęziami uginającymi się od owoców, oliwki marynowane w beczce, malowane w biało-niebieskie wzory donice, w których rośnie bazylia. Wszystko to składa się na ten smakowicie-leniwy klimat. Dlatego czyta się to bardzo przyjemnie, mając przed oczami turkusowe morze, białe tynki domków i mnóstwo pachnących ziół. 

Niestety klimat to nie wszystko i książka ma pewne minusy. Jest to przede wszystkim fabuła, całe losy Daphne. Młoda wdowa, z małym dzieckiem i stertą rachunków idzie pewnego dnia do banku i tam, od razu olśnienie! Przystojny i bardzo bogaty bankowiec, z marszu, w niej się zakochuje. Ona go oczywiście zwodzi przez rok, a on wytrwale na nią czeka, obsypując ją luksusowymi prezentami (suknia ślubna ze sklepu na Piątej Alei). Taki to amerykański sen szarej myszki, która nagle staje się ekskluzywną bizneswoman. Daphne - pamiętając o swoich korzeniach - wymusza na narzeczonym ślub na greckiej wyspie. A tam, pojawia się nowy obiekt westchnień - namiętny, trochę nieokrzesany, rodowity Grek. Serce czy rozum? Spokojny i bezpieczny byt czy burza namiętności? Takie to trochę przerysowane. Dlatego tej książki nie powinny czytać kobiety miedzy 30. a 38. rokiem życia, te po przejściach, z bagażem doświadczeń. Gdyż potem wyobrażenia - że ja też nagle mogę spotkać przystojnego i bogatego bankiera, dla którego nie ma znaczenia moja przeszłość - mogą mieć się nijak do rzeczywistości. A po co potem żyć złudzeniami.

Reszta czytelników z pewnością będzie zachwycona. Sama okładka zachęca już do zanurzenia się w klimat, gdzie słychać szum morza, widać jego nieskazitelny błękit, który zlewa się z niebem, czuć zapach świeżych ziół, a soczyste owoce są na wyciągniecie ręki. A jeśli ktoś ma do tego czyste serce, może usłyszeć o czym szepczą cyprysy... Mają one bowiem wielką moc, mogą wskazać odpowiednie ścieżki, trzeba tylko umieć się w nie wsłuchać...

Książkę otrzymałam od Wydawnictwa Rebis za co bardzo dziękuję.