„Toskania i Umbria. Przewodnik subiektywny” Grzegorz Lindenberg, Anna Maria Goławska

Wydawnictwo: Zysk i S-ka

data wydania: 10 czerwca 2013

oprawa: miękka

liczba stron: 356

Piano, piano - powtarzają Włosi, powolutku, po co ten pośpiech. Zaułki, schodki, tajemnicze, kręte przejścia, wąskie uliczki, zioła i kwiaty wypełniające donice. Dodać do tego prześliczne pejzaże, kamienne farmy, do których prowadzą aleje obsadzane strzelistymi ciemnozielonymi cyprysami, drzewa oliwne o szarych delikatnych listkach. Dodatkowo niepowtarzalnego uroku Toskanii dodaje łagodne, lekko zamglone światło, które sprawia, że krajobraz wygląda jak namalowany, a nie rzeczywisty. Czy można chcieć więcej? Po co się więc spieszyć?

Autorzy do Włoch jeżdżą od wielu lat, a do Toskanii i Umbrii od siedmiu. Wcześniej założyli stronę internetową toskania.org.pl. W końcu zrodził się pomysł, by zgromadzone przez nich informacje i wrażenia po podróży utrwalić w książce. I jak podtytuł sugeruje - istotnie jest to subiektywny przewodnik. Dużo tu uczuć, emocji, zwykłych "achów i ochów" oraz przestróg. Widoczne jest od razu, że autorzy fascynują się również malarstwem i architekturą. Mamy tu nie tylko opisy znajdujących się w Toskanii dzieł sztuki, ale i ciekawostek, anegdot, fragmentów legend związanych z daną miejscowością lub artystą.

To, co spodobało mi się najbardziej to szczerość autorów, takie właśnie subiektywne wrażenie, niczego nie ubarwiają ani niczego zbytnio nie krytykują. Piszą, o tym gdzie można zjeść najlepsze lody w Włoszech, ale też o tym, gdzie są te lody są najdroższe. Mnie, z racji mojego zamiłowania do malarstwa i sztuki, podobały się najbardziej dygresje właśnie dotyczące malarzy i ich dzieł.

Nie jest to typowy przodownik, gdzie znajdziemy adresy, trasę dojazdu, czy plany miast. To raczej literacka podróż do Toskanii, po jej klimacie. Najlepiej czytać ją na leżaczku, łapiąc promyki słońca, można się wtedy poczuć jak toskańskie koty, które wygrzewają się na środku ulicy lub na maskach samochodów podczas sjesty. Pozostaje jedynie znaleźć sobie jakiegoś ragazzo, aby mnie tam zabrał ;).

Książkę do recenzji dostałam od serwisu Czytanie nie szkodzi.