Przejdź do głównej zawartości

„Jak rozmawiać z furiatami. Techniki, ćwiczenia, strategie” Mark Goulston

Wydawnictwo: Zwierciadło
rok wydania:  2020
tytuł oryginału: Talking to Crazy
tłumaczenie:  Agata Trzcińska-Hildebrandt
oprawa: miękka
liczba stron: 340


Dr Mark Goulston jest cenionym psychiatrą, konsultantem, coachem i doradcą biznesowym. Jest autorem wielu poradników, często też gości w różnych amerykańskich mediach. Mieszka w Los Angeles. Jak sam twierdzi z "wariactwem zna się dobrze", ponieważ przez wiele lat przyjmował pacjentów w gabinecie. A "przypadków" miał dużo i to różnorodnych.

W swojej najnowszej książce „Jak rozmawiać z furiatami. Techniki, ćwiczenia, strategie" autor rozwiązuje zagadki irracjonalnego umysłu i wyjaśnia, jak rozwijają się błędne schematy myślowe. Całość podzielona jest na pięć części. I i II - to wprowadzenie do tematu, podstawy rozmów z furiatami oraz wskazówki jak ogarnąć własną irracjonalność, aby móc innym. III część to spory fragment o czternastu taktykach na rozmowy z furiatami. Opisane tutaj strategie sięgają od łagodnych przez kontrowersyjne do nieco niebezpieczny, "wybuchowy" jak sam autor to nazywa. Wybór techniki zależy jednak od kilku czynników. Po pierwsze należy wczuć się w emocje danej osoby, a następnie ustalić schemat działania.

„Każdy morderca ma swój modus operandi - preferowany schemat działania. Jeden zabija nożem, inny podkłada bomby, a trzeci strzela w tył głowy. Analogicznie, każda irracjonalna osoba jest zwariowana w inny sposób, dzięki któremu zmusza cię do zrobienia tego, czego od ciebie chce, jednocześnie opierając się temu, czego ty chcesz od niej”.

Autor przestrzega tu jednak, że czasami łatwo jest pomylić osoby, które zachowują się sposób irracjonalny z ludźmi cierpiącymi na zaburzenia osobowości. W tym drugim przypadku żadne techniki i strategie nie pomogą, jedynie terapeuta może coś zaradzić. Zresztą Mark Goulston również dokładnie opisuje rozmówców, którzy cierpią na zaburzenia osobowości (to w rozdziale V). Natomiast rozdział IV wskazówki na to, jak poradzić sobie z huśtawką emocjonalną w życiu osobistym. 

Wracając jednak to technik samych rozmów. Bardzo podobało mi się, że autor do każdej strategii podaje konkretne przykłady. Opisuje sytuacje, które miały miejsce między jakimiś osobami, przytacza słowa, które padły i to w jaki sposób zareagowały dane osoby. Potem wszystkie sytuacje analizuje i szczerze pisze, kiedy pewne techniki zawodzą i się nie sprawdzają. Następnie podaje przydatne wskazówki, plan działania w kilku wariantach oraz uczula na zagrożenia. Podobały mi się również porównania i metafory jakie stosuje psychiatra, aby czytelnik lepiej zrozumiał, to co chce przekazać.

„Zdradzę ci jednak pewien sekret – nikt nie jest kompletnie szalony. W środku każdego cyklonu jest obszar spokoju. Kiedy rozmawiasz z kimś, kto reaguje nadmiernie emocjonalnie, jedną z najskuteczniejszych metod jest celowanie właśnie w oko cyklonu”.

Albo

„Nazywam to ćwiczenie akwarium, bo kiedy ludzie patrzą sobie w milczeniu głęboko w oczy, przypomina to trochę akwarium, które wyłącza wszystko i wszystkich wokół”.

Książkę czytało się bardzo dobrze i przyjemnie. Akurat mnie interesuje taka tematyka, ponieważ na co dzień ma do czynienia z różnymi ludźmi. I choć przeczytałam już wiele książek w podobnej problematyce, to dalej "łaknę" wiedzy. Autor korzysta wprawdzie z wielu sposobów i metod wcześniej mi znanych, ale tutaj jej w pewien sposób systematyzuje. Podoba mi się również, że coraz więcej terapeutów kładzie nacisk na to, że, aby pomóc komuś, należy najpierw zadbać o swój stan emocjonalny. Bardzo ważna jest również empatia i umiejętność słuchania.

„Każdy jest trochę zwariowany. Jeżeli nie zidentyfikujesz i nie opanujesz własnej irracjonalności, to będziesz sabotować własne próby porozumienia się z osobami, z którymi musisz się dogadać. Pierwszą irracjonalną osobą, z którą musisz się porozumieć, jesteś ty sam”.

Zgadzam się w 100%, polecam gorąco. 


książka dostępna na Tania Książka

inne poradniki 


Komentarze

  1. Myślę, że ta publikacja mogłaby mnie zainteresować - tym bardziej, że mam słabość do tematyki związanej z funkcjonowaniem ludzi oraz komunikacją.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Polecam, bardzo przyjemnie się czyta, mimo, że lektura o niełatwej tematyce.

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

"Burza" William Shakespeare

Wydawnictwo: W.A.B. premiera: 07.11.2012 tytuł oryginału: The Tempest przekład: Piotr Kamiński oprawa: twarda z obwolutą " Burza " jest ostatnią w pełni samodzielną sztuką Shakespeare'a, który prawdopodobnie wtedy wyofał się z życia zawodowego w Londynie i przeniósł się do Stratfordu. Sprawiło to, że ów dramat często jest traktowany przez krytyków jako utwór pożegnalny, a nawet pewnego rodzaju artystyczny testament. Tworząc “ Burzę" przypuszczalnie  na przełomie 1610 i 1611 roku, Shakespeare miał 47 lat, jego główny bohater – Prospero prawie tyle samo – to dość istotny szczegół w kontekście interpretacji całości. Prospero łamie w finale różdżkę i topi księgi, Shakespeare odchodzi nie pozostawiając po sobie ani jednego rękopisu. Ale może nieco więcej o fabule. Jest ona bardzo prosta do streszczenia (uwaga, zdradzam prawie całość). Prospero, prawowity książę Mediolanu, pozbawiony tronu przez swego brata Antonia wspomaganego przez Alonsa

„The Crown. Oficjalny przewodnik po serialu” (Tom 2) Robert Lacey

Wydawnictwo: Wydawnictwo Kobiece data wydania: 12 listopada 2020 r. tytuł oryginału:  The Crown: The Official Companion, Volume 2: Political Scandal, Personal Struggle, and the Years that Defined Elizabeth II tłumacznie:  Edyta Świerczyńska oprawa: twarda liczba stron: 312 Robert Lacey jest autorem wielu bestsellerowych biografii, w tym Henry'ego Forda, Eileen Ford i królowej Elżbiety II, a także kilku innych popularnych dzieł historycznych. Największą jednak sławę przyniosła mu ostatnio praca historyka w dramacie „The Crown”. „The Crown” to serial historyczny o zwyczajnej kobiecie, która przyszła na świat w niezwykłych okolicznościach. Późniejsze okoliczności jednakże sprawiły, że ta niespełna 26-letnia kobieta została brytyjską królową. 21 kwietnia Elżbieta II skończy 95 lat, a 6 lutego minęło 69 lat jej panowania. „The Crown” nie jest serialem dokumentalnym ani dokumentem fabularyzowanym. Wszystkie scenariusze, kostiumy, scenografia i plenery, jak i kreacje aktorów. opierają się

"Sonety" William Shakespeare

Wydawnictwo a5 wydanie: 09/2012 przekład: Stanisław Barańczak oprawa: twarda format:  148 mm x 210 mm liczba stron: 216 "Sonety" w biografii twórczej Szekspira są epizodem bardzo tajemniczym. Od momentu ich wydania, czyli od roku 1609 budzą kontrowersje i spory krytyków. Powstała masa książek i rozpraw poświęconych owemu dziełu. I do dziś nie wiadomo wszystkiego, możemy się jedynie domyślać tudzież czynić nadinterpretacje. Zagadek i pytań jest wiele. Szekspir 154 utworów nie opatrzył datą, nie wiemy więc kiedy powstały i w jakich okolicznościach. Kolejna sprawa to dedykacja - tajemnicze Mr. W. H. poróżniło szekspirologów (gdzie Barańczak niektórych nazywa pseudo-szekspirologami), ponieważ tożsamość pana W.H. nie jest rzeczą konieczną dla zrozumienia " Sonetów ". Wśród tych wszystkich zagadek jest jednak garstka faktów niebudzących żadnych wątpliwości. Po pierwsze kompozycja cyklu. Badacze i czytelnicy są zgodni, że całość rozpada się na dwie