Przejdź do głównej zawartości

„Mario Vargas Llosa. Biografia” Tomasz Pindel

Wydawnictwo: Znak
data wydania: 3 listopada 2014r.
oprawa: twarda
liczba stron: 484





„Z jednej strony, za przeszkoloną ścianą, za którą znajdował się taras, rozciągał się imponujący widok na ocean, nieco przymglony, jak to zimą, z drugiej zaś, za naszymi plecami, widok także imponujący, acz w zupełnie innym sensie: tam była osobista biblioteczka pisarza. Jego współpracownicy szacują ją na jakieś trzydzieści tysięcy tomów. Panuje w niej idealny porządek i dzieli się na kilka sektorów. Jest tu księgozbiór podręczny, którego nie wolno nikomu dotykać. Są zbiory książek najróżniejszych pisarzy i gatunków. Jest kolekcja wszystkich wydań wszystkich książek Vargasa Llosy we wszystkich wersjach językowych”. [s.108] Tak wygląda otoczenie pracy Mario Vargasa w Limie. W tym oto miejscu Tomasz Pindel spotkał się z najstarszym synem Álvaro, aby poszerzyć swoją wiedzę o nobliście. 

Mario Vargas Llosa to z pewnością jeden z najwybitniejszych współczesnych pisarzy. Ambitny, pochodzący z kraju dalekiego od pozycji kulturowego świata. Człowiek, który za sprawą uporu i talentu zdołał się wybić i odnieść największy sukces. Mężczyzna, który uwikłany został polityczne i historyczne wydarzenia XX wieku, gdzie odzwierciedla się cała epoka dziejów Ameryki Łacińskiej i Europy. Intelektualista, który przeszedł długą i znamienną drogę w swoim ideowym rozwoju. Postać z krwi i kości, zwyczajny facet, który niejedno widział i niejedno przeżył, kochał i był (jest) kochany. Podróżnik, który przenosił się z miejsca na miejsce, zawsze zostawiając za sobą historię, a często sam gubiąc w danym miejscu serce. W wieku 73 lat Mario obliczył, że w ciągu całego życia mieszkał w pięćdziesięciu domach. Zatem śledzenie kolei jego życia oznacza nieustającą wędrówkę po obu Amerykach i Europie. 

Tomasz Pindel zabiera nas właśnie w taką podróż, śladami wielkiego pisarza. Odwiedzamy wiec Arequipę - miejsce urodzin Llosy, Piurę, Limę Madryt, Paryż, Londyn i znowu Peru, w całej okazałości - do majestatycznych i zimnych szczytów gór, po gorącą kampanię wyborczą i wyścig po władzę. Układ książki odbiega od porządku chronologicznego. Życie pisarza podzielone jest tu na siedem części - nie są one równe. Dlatego pewne tematy co jakiś czas powracają, niektóre wydarzenia czy epizody z życia są omówione na koniec, a o niektórych autor ledwie wspomina. Nie zaburza to bynajmniej spójności książki. Czyta się wszystko bardzo przyjemnie. Najciekawsze były dla mnie te fragmenty, gdzie można doszukać się analogii pomiędzy życiem Llosy a jego postaciami z książek. Vargas Llosa nie uczynił żadnego bohatera swoim alter ego, za to obdarzył swymi rzeczywistymi przeżyciami kilka różnych postaci. 

Polecam gorąco, szczególnie dla fanów twórczości Peruwiańczyka, ale nie tylko. Sama osoba pisarza, jego życie, osobowość nadaje się na pierwszorzędną postać literacką.

Za egzemplarz recenzencki dziękuję Wydawnictwu  Znak

Komentarze

  1. O! Tą pozycję chętnie bym poznała.

    OdpowiedzUsuń
  2. Co prawda nie przeczytałam wielu książek Llosy, ale te, które poznałam sprawiły, że uplasował się na wysokim miejscu cenionych przeze mnie pisarzy. Bardzo chętnie dowiedziałabym się czegoś o jego życiu i o tym, jakim jest człowiekiem :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

"Burza" William Shakespeare

Wydawnictwo: W.A.B. premiera: 07.11.2012 tytuł oryginału: The Tempest przekład: Piotr Kamiński oprawa: twarda z obwolutą " Burza " jest ostatnią w pełni samodzielną sztuką Shakespeare'a, który prawdopodobnie wtedy wyofał się z życia zawodowego w Londynie i przeniósł się do Stratfordu. Sprawiło to, że ów dramat często jest traktowany przez krytyków jako utwór pożegnalny, a nawet pewnego rodzaju artystyczny testament. Tworząc “ Burzę" przypuszczalnie  na przełomie 1610 i 1611 roku, Shakespeare miał 47 lat, jego główny bohater – Prospero prawie tyle samo – to dość istotny szczegół w kontekście interpretacji całości. Prospero łamie w finale różdżkę i topi księgi, Shakespeare odchodzi nie pozostawiając po sobie ani jednego rękopisu. Ale może nieco więcej o fabule. Jest ona bardzo prosta do streszczenia (uwaga, zdradzam prawie całość). Prospero, prawowity książę Mediolanu, pozbawiony tronu przez swego brata Antonia wspomaganego przez Alonsa

„The Crown. Oficjalny przewodnik po serialu” (Tom 2) Robert Lacey

Wydawnictwo: Wydawnictwo Kobiece data wydania: 12 listopada 2020 r. tytuł oryginału:  The Crown: The Official Companion, Volume 2: Political Scandal, Personal Struggle, and the Years that Defined Elizabeth II tłumacznie:  Edyta Świerczyńska oprawa: twarda liczba stron: 312 Robert Lacey jest autorem wielu bestsellerowych biografii, w tym Henry'ego Forda, Eileen Ford i królowej Elżbiety II, a także kilku innych popularnych dzieł historycznych. Największą jednak sławę przyniosła mu ostatnio praca historyka w dramacie „The Crown”. „The Crown” to serial historyczny o zwyczajnej kobiecie, która przyszła na świat w niezwykłych okolicznościach. Późniejsze okoliczności jednakże sprawiły, że ta niespełna 26-letnia kobieta została brytyjską królową. 21 kwietnia Elżbieta II skończy 95 lat, a 6 lutego minęło 69 lat jej panowania. „The Crown” nie jest serialem dokumentalnym ani dokumentem fabularyzowanym. Wszystkie scenariusze, kostiumy, scenografia i plenery, jak i kreacje aktorów. opierają się

"Sonety" William Shakespeare

Wydawnictwo a5 wydanie: 09/2012 przekład: Stanisław Barańczak oprawa: twarda format:  148 mm x 210 mm liczba stron: 216 "Sonety" w biografii twórczej Szekspira są epizodem bardzo tajemniczym. Od momentu ich wydania, czyli od roku 1609 budzą kontrowersje i spory krytyków. Powstała masa książek i rozpraw poświęconych owemu dziełu. I do dziś nie wiadomo wszystkiego, możemy się jedynie domyślać tudzież czynić nadinterpretacje. Zagadek i pytań jest wiele. Szekspir 154 utworów nie opatrzył datą, nie wiemy więc kiedy powstały i w jakich okolicznościach. Kolejna sprawa to dedykacja - tajemnicze Mr. W. H. poróżniło szekspirologów (gdzie Barańczak niektórych nazywa pseudo-szekspirologami), ponieważ tożsamość pana W.H. nie jest rzeczą konieczną dla zrozumienia " Sonetów ". Wśród tych wszystkich zagadek jest jednak garstka faktów niebudzących żadnych wątpliwości. Po pierwsze kompozycja cyklu. Badacze i czytelnicy są zgodni, że całość rozpada się na dwie