Przejdź do głównej zawartości

Jak przedłużyć żywot bloga, czyli stosik :)


Pracowicie zaczął się dla mnie ten rok. Jednakowoż powodów do narzekań nie mam. Skutkuje to niestety brakiem czasu na czytanie, nie mówiąc już o blogowaniu i podglądaniu tudzież komentowaniu innych blogów. Jak tak dalej pójdzie, to mój blog umrze śmiercią naturalną ;). Bardzo by mnie to smuciło, ponieważ trochę się do niego przywiązałam. Aby więc przedłużyć trochę jego żywot, zamieszczam chociaż stos, bo recenzja pojawić się jeszcze nie może, choć mam zamiar weekend spędzić czytelniczo, zatem może coś się wkrótce urodzi. Biorąc sobie też do serca słowa pewnego Wirtualnego Duszka, że "książki są dla Ciebie, a nie Ty dla książek, więc mogą sobie trochę poczekać", zbyt wielkich wyrzutów sumienia to też nie mam.


I moje najnowsze nabytki:

1. Schulz pod kluczem Wiesław Budzyński
2. Zdążyć przed panem bogiem. Hipnoza. Biała Maria Hanna Krall
3. Kalkwerk Thomas Bernhard
4. Młode Chiny Krzysztof Kardaszewicz
5. W cudzym domu Hanna Cygler  
6. Kobiety dyktatorów 2 Diane Ducret
7. Last minute. 24 h chrześcijaństwa na świecie Szymon Hołownia
8. 27, czyli śmierć tworzy artystę  Alexandra Salmela
9. Głupcy umierają Mario Puzo



I jak na złość - blogger dziś wariuje i na odwót zamieszcza zdjęcia


Komentarze

  1. Zabrałabym Ci te "Kobiety dyktatorów"! Czekam na recenzje i życzę miłej lektury oczywiście :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Książki wyglądają jakby stały na półce :)
    Zazdroszczę Ci strasznie Hanny Cygler i czekam na recenzje :)
    Przyjemnego czytania :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Witaj w klubie zapracowanych kobiet. I mój początek roku zaczął się najpierw chorowicie, potem pracowicie. Muszę przyznać, że coraz rzadziej tu bywam (tu czyli w blogoprzestrzeni). Lektura, acz polno posuwa się naprzód, natomiast recenzje ..... trzeba poczekać. Z Twojego stosiku czytał Hannę Krall (zrobiło na mnie spore wrażenie), a przeczytałabym chętnie Puzo. Mam słabość do jego Rodziny Borgiów. Życzę Tobie, tego czego i sobie więcej czasu :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Niezwykle interesujący stosik.)

    OdpowiedzUsuń
  5. Piękny stos, sama przymierzam sie do przeczytania W cudzym domu i Kobiety Dyktatorów 2:)

    OdpowiedzUsuń
  6. Też bym nie chciała, żeby Ci się blogowanie znudziło:)

    OdpowiedzUsuń
  7. ja bym się skusiła na puzo, czytałam "Ojca chrzestnego" i byłam pod dużym wrażeniem.
    pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  8. "Kobiety dyktatorów 2" - no proszę, a u mnie wciąż jedynka nieprzeczytana leży :( Przez "Kalkwerk" z ledwością przebrnęłam, natomiast "Młode Chiny" okazały się miłym zaskoczeniem i wartościową lekturą:)
    Pozdrawiam serdecznie!

    OdpowiedzUsuń
  9. Fakt czasem brak czasu i na czytanie i na blogowanie. Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  10. Znam tylko szóstkę i jedyne co mam do zarzucenia tej pozycji to zbyt mały rozmiar czcionki.

    OdpowiedzUsuń
  11. My bardzo lubimy stosiki:) A czasu dogonić też nie mogę. Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  12. "Białą Marię" Hanny Krall czytałam - wartościowa pozycja. :)

    OdpowiedzUsuń
  13. Czytałem " Głupcy umierają podobała mi się . Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  14. Mam taki sam problem. Tyle ostatnio się dzieje, że nie mam czasu na zaglądanie na bloga. U mnie na półce również stoi Budzyński i H. Cygler. Czas chyba nadrobić zaległości:) Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

"Burza" William Shakespeare

Wydawnictwo: W.A.B. premiera: 07.11.2012 tytuł oryginału: The Tempest przekład: Piotr Kamiński oprawa: twarda z obwolutą " Burza " jest ostatnią w pełni samodzielną sztuką Shakespeare'a, który prawdopodobnie wtedy wyofał się z życia zawodowego w Londynie i przeniósł się do Stratfordu. Sprawiło to, że ów dramat często jest traktowany przez krytyków jako utwór pożegnalny, a nawet pewnego rodzaju artystyczny testament. Tworząc “ Burzę" przypuszczalnie  na przełomie 1610 i 1611 roku, Shakespeare miał 47 lat, jego główny bohater – Prospero prawie tyle samo – to dość istotny szczegół w kontekście interpretacji całości. Prospero łamie w finale różdżkę i topi księgi, Shakespeare odchodzi nie pozostawiając po sobie ani jednego rękopisu. Ale może nieco więcej o fabule. Jest ona bardzo prosta do streszczenia (uwaga, zdradzam prawie całość). Prospero, prawowity książę Mediolanu, pozbawiony tronu przez swego brata Antonia wspomaganego przez Alonsa

„The Crown. Oficjalny przewodnik po serialu” (Tom 2) Robert Lacey

Wydawnictwo: Wydawnictwo Kobiece data wydania: 12 listopada 2020 r. tytuł oryginału:  The Crown: The Official Companion, Volume 2: Political Scandal, Personal Struggle, and the Years that Defined Elizabeth II tłumacznie:  Edyta Świerczyńska oprawa: twarda liczba stron: 312 Robert Lacey jest autorem wielu bestsellerowych biografii, w tym Henry'ego Forda, Eileen Ford i królowej Elżbiety II, a także kilku innych popularnych dzieł historycznych. Największą jednak sławę przyniosła mu ostatnio praca historyka w dramacie „The Crown”. „The Crown” to serial historyczny o zwyczajnej kobiecie, która przyszła na świat w niezwykłych okolicznościach. Późniejsze okoliczności jednakże sprawiły, że ta niespełna 26-letnia kobieta została brytyjską królową. 21 kwietnia Elżbieta II skończy 95 lat, a 6 lutego minęło 69 lat jej panowania. „The Crown” nie jest serialem dokumentalnym ani dokumentem fabularyzowanym. Wszystkie scenariusze, kostiumy, scenografia i plenery, jak i kreacje aktorów. opierają się

"Sonety" William Shakespeare

Wydawnictwo a5 wydanie: 09/2012 przekład: Stanisław Barańczak oprawa: twarda format:  148 mm x 210 mm liczba stron: 216 "Sonety" w biografii twórczej Szekspira są epizodem bardzo tajemniczym. Od momentu ich wydania, czyli od roku 1609 budzą kontrowersje i spory krytyków. Powstała masa książek i rozpraw poświęconych owemu dziełu. I do dziś nie wiadomo wszystkiego, możemy się jedynie domyślać tudzież czynić nadinterpretacje. Zagadek i pytań jest wiele. Szekspir 154 utworów nie opatrzył datą, nie wiemy więc kiedy powstały i w jakich okolicznościach. Kolejna sprawa to dedykacja - tajemnicze Mr. W. H. poróżniło szekspirologów (gdzie Barańczak niektórych nazywa pseudo-szekspirologami), ponieważ tożsamość pana W.H. nie jest rzeczą konieczną dla zrozumienia " Sonetów ". Wśród tych wszystkich zagadek jest jednak garstka faktów niebudzących żadnych wątpliwości. Po pierwsze kompozycja cyklu. Badacze i czytelnicy są zgodni, że całość rozpada się na dwie