Przejdź do głównej zawartości

"Pokoje do wynajęcia" Valerio Varesi

 Wydawnictwo: Rebis
wydanie: 2012
przekład: Tomasz Kwiecień
oprawa: broszura szyta ze skrzydełkami
format: 125 x 195
liczba stron: 296 




"Ta sama scenografia mogła być tłem tak odmiennych scenariuszy". Północne Włochy, Parma, tutaj życie toczy się trochę inaczej niż na południu Włoch. Rankiem mieszkańcy spieszą się do pracy, nie naśladują tych z południa, którzy przeciągają wszystko leniwie do sjesty. Wyznają kult pracy i pieniądza. Hodują jednak tradycyjnym włoskim zwyczajom. Czas sjesty jest tu równie ważny jak praca. W książce Valerio Varesiego nie znajdziemy jednak nic z włoskiego klimatu. Parmę spowiła gęsta mgła, a zapach szynki parmeńskiej, czy flaczków po parmeńsku gdzieś uleciał.     

Na krótko przed Bożym Narodzeniem, w jednej z kamienic, ginie starsza kobieta. Wszystko wydawałoby się normalne, jej mieszkanie, w którym wynajmowała pokoje dla studentów, otoczenie, gdzie nie było śladów włamania ani napaści, poza jednym szczegółem. Serce staruszki zostało pocięte na drobne kawałeczki, a to już sugerowało nienawiść i osobistą zemstę. 

Sprawę prowadzi komisarz Soneri, z trudem mieszczący się w policyjnych schematach. Stancja zabitej staruszki była dobrze mu znana z młodości, ponieważ to tu spotykał się ze swoją przyszłą żoną-Adą, to tu spędzał z nią upojne chwile. Ada jednak zmarła przy porodzie, z czym komisarz nie potrafił się pogodzić. Zagadka tajemniczego morderstwa zmusza go do wspomnień, do rozliczenia się z przeszłością, z samym sobą. Zdał sobie wkrótce sprawę, jak bardzo wspomnienia potrafią osłodzić i zafałszować  rzeczywistość. Umysł może okazać się "utalentowanym wizażystą, specjalistą od gry świateł i cieni" [str.76], a nasze myśli, coś co zawsze uznawaliśmy za pewniki, mogą się rozpłynąć. "Kiedy wspominamy własną młodość, zawsze jesteśmy pobłażliwi (...). Nieświadomie ją fałszujemy i wydaje nam się piękne to, co w rzeczywistości było podłe. To potrzeba pocieszania samych siebie (...). Każdy wymyśla sobie swój złoty wiek, żeby tylko nie dopuścić do siebie świadomości, że jedynie cierpiał, a nie żył pełnią życia". [str.121] W taką pułapkę wpadł Soneri. Okaże się bowiem, że przeszłość, którą tak skrzętnie pielęgnował jest zafałszowana, a na jaw wychodzą sprawy o których wcześniej nie miał pojęcia. Nie znał dobrze własnej żony, pokoje do wynajęcia, wcale nie służyły tylko studentom. Natomiast poczciwa staruszka, która pod przykrywką prowincjonalnej nudy ukrywała świat korupcji, okrucieństwa, zemsty, nielegalnych aborcji i biznesowych plajt.

Wkraczamy więc do mrocznego świata aferzystów, niedawnych rewolucjonistów, karierowiczów, szantażystów, ludzi, którym zależy na dyskrecji. A za ujawnienie ukrywanych sekretów są zdolni do wszystkiego.

Podobno diabeł tkwi w szczegółach. Jest pewien szczegół, który miał wpływ na odbiór powieści, mianowicie - okładka. Zostały na niej wykonanie lakierem punktowym odciski palców, na stronie tytułowej również. Wprowadza to świetnie w klimat kryminału, do nierozwiązanych zagadek, do tajemniczych i groteskowych postaci, przyczajonych w bramach i zaułkach  miasta. Oto inny obraz Italii. 
 
 Książkę otrzymałam od Wydawnictwa Rebis.

Komentarze

  1. Włosi mają też swoich mistrzów kryminału... Ja mam ochotę sięgnąć po tę książkę.

    OdpowiedzUsuń
  2. z przyjemnością widziałabym tę książkę na własnej półce
    i ciekawa jestem tych odcisków na okładce ^^

    OdpowiedzUsuń
  3. Ha! Ale się zbiegłyśmy z czytaniem tej książki. U mnie też dziś pojawi się notka o niej na blogu:))
    Pozdrawiam!!

    OdpowiedzUsuń
  4. Bardzo mnie zaciekawiła Twoja recenzja - to coś dla mnie - na pewno przeczytam

    OdpowiedzUsuń
  5. Lubię kryminały, a ten bardziej niż fabułą przyciąga mnie klimatem:) Nie jestem pewna, czy po niego sięgnę, ale będę mieć go na uwadze - nie polecasz byle czego:)
    Pozdrawiam serdecznie!

    OdpowiedzUsuń
  6. Zapowiada się świetna lektura, jak dla mnie. Z chęcią przeczytam.

    OdpowiedzUsuń
  7. Zapoluję na nią w bibliotece :)

    OdpowiedzUsuń
  8. Pisałam o tej książce w swoich zapowiedziach, też mam ochotę ja przeczytać. Zapraszam też do mnie [stulecieliteratury.blogspot.com]

    OdpowiedzUsuń
  9. Lubię czytać kryminały. Żadnemu się nie oprę. Jak będę miała okazję, ten też przeczytam :)

    OdpowiedzUsuń
  10. myślę że ta książka będzie dla mnie idealną dlatego też chętnie się za nią rozejrzę :D

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

"Burza" William Shakespeare

Wydawnictwo: W.A.B. premiera: 07.11.2012 tytuł oryginału: The Tempest przekład: Piotr Kamiński oprawa: twarda z obwolutą " Burza " jest ostatnią w pełni samodzielną sztuką Shakespeare'a, który prawdopodobnie wtedy wyofał się z życia zawodowego w Londynie i przeniósł się do Stratfordu. Sprawiło to, że ów dramat często jest traktowany przez krytyków jako utwór pożegnalny, a nawet pewnego rodzaju artystyczny testament. Tworząc “ Burzę" przypuszczalnie  na przełomie 1610 i 1611 roku, Shakespeare miał 47 lat, jego główny bohater – Prospero prawie tyle samo – to dość istotny szczegół w kontekście interpretacji całości. Prospero łamie w finale różdżkę i topi księgi, Shakespeare odchodzi nie pozostawiając po sobie ani jednego rękopisu. Ale może nieco więcej o fabule. Jest ona bardzo prosta do streszczenia (uwaga, zdradzam prawie całość). Prospero, prawowity książę Mediolanu, pozbawiony tronu przez swego brata Antonia wspomaganego przez Alonsa

„The Crown. Oficjalny przewodnik po serialu” (Tom 2) Robert Lacey

Wydawnictwo: Wydawnictwo Kobiece data wydania: 12 listopada 2020 r. tytuł oryginału:  The Crown: The Official Companion, Volume 2: Political Scandal, Personal Struggle, and the Years that Defined Elizabeth II tłumacznie:  Edyta Świerczyńska oprawa: twarda liczba stron: 312 Robert Lacey jest autorem wielu bestsellerowych biografii, w tym Henry'ego Forda, Eileen Ford i królowej Elżbiety II, a także kilku innych popularnych dzieł historycznych. Największą jednak sławę przyniosła mu ostatnio praca historyka w dramacie „The Crown”. „The Crown” to serial historyczny o zwyczajnej kobiecie, która przyszła na świat w niezwykłych okolicznościach. Późniejsze okoliczności jednakże sprawiły, że ta niespełna 26-letnia kobieta została brytyjską królową. 21 kwietnia Elżbieta II skończy 95 lat, a 6 lutego minęło 69 lat jej panowania. „The Crown” nie jest serialem dokumentalnym ani dokumentem fabularyzowanym. Wszystkie scenariusze, kostiumy, scenografia i plenery, jak i kreacje aktorów. opierają się

"Sonety" William Shakespeare

Wydawnictwo a5 wydanie: 09/2012 przekład: Stanisław Barańczak oprawa: twarda format:  148 mm x 210 mm liczba stron: 216 "Sonety" w biografii twórczej Szekspira są epizodem bardzo tajemniczym. Od momentu ich wydania, czyli od roku 1609 budzą kontrowersje i spory krytyków. Powstała masa książek i rozpraw poświęconych owemu dziełu. I do dziś nie wiadomo wszystkiego, możemy się jedynie domyślać tudzież czynić nadinterpretacje. Zagadek i pytań jest wiele. Szekspir 154 utworów nie opatrzył datą, nie wiemy więc kiedy powstały i w jakich okolicznościach. Kolejna sprawa to dedykacja - tajemnicze Mr. W. H. poróżniło szekspirologów (gdzie Barańczak niektórych nazywa pseudo-szekspirologami), ponieważ tożsamość pana W.H. nie jest rzeczą konieczną dla zrozumienia " Sonetów ". Wśród tych wszystkich zagadek jest jednak garstka faktów niebudzących żadnych wątpliwości. Po pierwsze kompozycja cyklu. Badacze i czytelnicy są zgodni, że całość rozpada się na dwie