Przejdź do głównej zawartości

Muzyka na dziś :(

Jakoś tak mi dziś tęskno i nie mam ochoty na czytanie, na nic. Syndrom przepracowania. Słucham pościelówek i Adele, popijam winko, aby nie myśleć o pracy. 



"Istnieje jednak inne oblicze Ciebie, którego nie znałam
Wszystko co mi powiedziałeś nigdy nie byłoby szczere
Wszystkie gierki, w które ze mną pogrywałeś zawsze zwyciężając.

Ale podpaliłam deszcz...(...)


 Niech płonie"!

Komentarze

  1. widzę podobne klimaty jak u mnie :) ostatnio też często słucham Adele, ma jakieś właściwości uspokajające

    OdpowiedzUsuń
  2. akurat własnie tej słuchałam kiedy tu weszłam :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Magda - Fakt, bardzo mnie uspokaja i koi

    Various - Hmm...znowu ta zbieżność gustów ;)

    OdpowiedzUsuń
  4. Adele odkryłem niedawno. Ta barwa...

    OdpowiedzUsuń
  5. To ja dołączę do fan clubu Adele ;).
    I do tych uczuć, które opisałaś, niestety też :/.
    Ale taki reset też jest co jakiś czas potrzebny :).

    OdpowiedzUsuń
  6. Kocham tę piosenkę i za każdym słuchaniem bardzo mnie wzrusza. W ogóle Adele jest dla mnie brylantem wśród tej popkulturowej, plastikowej papki. Prawdziwy talent wśród wiecznych pozorantów.

    Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  7. Co za dzień, wczoraj słuchając Erika Satie wypiłam całe Canari kawowe :). Za Adele szczególnie nie przepadam, ale jakby nie patrzeć, głos kobita ma konkretny :)

    OdpowiedzUsuń
  8. Może my mamy jakieś wspólne geny ;)

    OdpowiedzUsuń
  9. Ja też popijam winko. W tle Norah Jones. Czekam na weekend. Syndrom przepracowania też. Przyznaję się...

    OdpowiedzUsuń
  10. Co do ... z tym winkiem? Bo ja także dziś się raczę, choć generalnie jestem mało trunkowa. Taki dzień? Klimat? za dużo pracy?
    A Adele nie znałam. Całkiem fajny głos, podoba mi się. No to Za wasze zdrowie!

    OdpowiedzUsuń
  11. Znam ten ból, z tym, że u mnie to syndrom przeuczenia. Życzę szybkiego powrotu do książek :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

"Burza" William Shakespeare

Wydawnictwo: W.A.B. premiera: 07.11.2012 tytuł oryginału: The Tempest przekład: Piotr Kamiński oprawa: twarda z obwolutą " Burza " jest ostatnią w pełni samodzielną sztuką Shakespeare'a, który prawdopodobnie wtedy wyofał się z życia zawodowego w Londynie i przeniósł się do Stratfordu. Sprawiło to, że ów dramat często jest traktowany przez krytyków jako utwór pożegnalny, a nawet pewnego rodzaju artystyczny testament. Tworząc “ Burzę" przypuszczalnie  na przełomie 1610 i 1611 roku, Shakespeare miał 47 lat, jego główny bohater – Prospero prawie tyle samo – to dość istotny szczegół w kontekście interpretacji całości. Prospero łamie w finale różdżkę i topi księgi, Shakespeare odchodzi nie pozostawiając po sobie ani jednego rękopisu. Ale może nieco więcej o fabule. Jest ona bardzo prosta do streszczenia (uwaga, zdradzam prawie całość). Prospero, prawowity książę Mediolanu, pozbawiony tronu przez swego brata Antonia wspomaganego przez Alonsa

„The Crown. Oficjalny przewodnik po serialu” (Tom 2) Robert Lacey

Wydawnictwo: Wydawnictwo Kobiece data wydania: 12 listopada 2020 r. tytuł oryginału:  The Crown: The Official Companion, Volume 2: Political Scandal, Personal Struggle, and the Years that Defined Elizabeth II tłumacznie:  Edyta Świerczyńska oprawa: twarda liczba stron: 312 Robert Lacey jest autorem wielu bestsellerowych biografii, w tym Henry'ego Forda, Eileen Ford i królowej Elżbiety II, a także kilku innych popularnych dzieł historycznych. Największą jednak sławę przyniosła mu ostatnio praca historyka w dramacie „The Crown”. „The Crown” to serial historyczny o zwyczajnej kobiecie, która przyszła na świat w niezwykłych okolicznościach. Późniejsze okoliczności jednakże sprawiły, że ta niespełna 26-letnia kobieta została brytyjską królową. 21 kwietnia Elżbieta II skończy 95 lat, a 6 lutego minęło 69 lat jej panowania. „The Crown” nie jest serialem dokumentalnym ani dokumentem fabularyzowanym. Wszystkie scenariusze, kostiumy, scenografia i plenery, jak i kreacje aktorów. opierają się

"Sonety" William Shakespeare

Wydawnictwo a5 wydanie: 09/2012 przekład: Stanisław Barańczak oprawa: twarda format:  148 mm x 210 mm liczba stron: 216 "Sonety" w biografii twórczej Szekspira są epizodem bardzo tajemniczym. Od momentu ich wydania, czyli od roku 1609 budzą kontrowersje i spory krytyków. Powstała masa książek i rozpraw poświęconych owemu dziełu. I do dziś nie wiadomo wszystkiego, możemy się jedynie domyślać tudzież czynić nadinterpretacje. Zagadek i pytań jest wiele. Szekspir 154 utworów nie opatrzył datą, nie wiemy więc kiedy powstały i w jakich okolicznościach. Kolejna sprawa to dedykacja - tajemnicze Mr. W. H. poróżniło szekspirologów (gdzie Barańczak niektórych nazywa pseudo-szekspirologami), ponieważ tożsamość pana W.H. nie jest rzeczą konieczną dla zrozumienia " Sonetów ". Wśród tych wszystkich zagadek jest jednak garstka faktów niebudzących żadnych wątpliwości. Po pierwsze kompozycja cyklu. Badacze i czytelnicy są zgodni, że całość rozpada się na dwie