Przejdź do głównej zawartości

"Złodziej wody" Ben Pastor


 
Książkę otrzymałam od Wydawnictwa Rebis za co bardzo dziękuję.

Tłumaczenie: Konrad Majchrzak
Rok wydania: 2009
Oprawa: twarda
Format: 128 x 197 
Ilość stron: 460
ISBN: 978-83-7301-885-3

Akcja powieści rozpoczyna się w 304 roku w Aspalatum (dzisiejszy Split w Chorwacji). Tam do cesarza Dioklecjana przybywa pisarz Eliusz Spartianus. Dioklecjan właśnie nadzoruje budowę swojej rezydencji. Wznosi w Aspalatum własne palatium (stąd też nazwa pałac) jako centrum władzy cesarstwa. Wiele elementów tej monumentalnej budowli przetrwało do dziś.

Eliusz Spartianus cieszy się ogromnym uznaniem i zaufaniem cesarza. Jako były żołnierz pisze teraz biografie dawnych władców Rzymu. W tym celu zostaje wysłany przez Dioklecjana do Egiptu. Ma się tam dowiedzieć czegoś więcej o faworycie, a zarazem kochanku cesarza Hadiarna - Antinousie i jego zagadkowej śmierci. Hadiarn po śmierci Antionusa wybudował mu świątynię i uczynił z niego boga, jednak o jego tajemniczej śmierci zaczęły krążyć legendy. Eliusz przybywa do Egiptu, ale kapłani i urzędnicy nie są zbyt chętni w udzielaniu informacji. Spotyka tam również swoją dawną miłość z czasów, kiedy był żołnierzem. Tymczasem zdarzają się tajemnicze morderstwa, wypadki, a sam Eliusz prawie nie traci życia nad brzegiem Nilu. Urzędnicy za wszelką cenę chcą pojmać mordercę, a oskarżenie pada na złodziei wody.  Następnie trop prowadzi Eliusza do willi Hadriana w Tibur...

Ben Pastor urodziła się we Włoszech, teraz od lat mieszka w Stanach Zjednoczonych. Udało jej się w mistrzowski sposób przedstawić realia, życie w starożytnym Egipcie i Rzymie. Opisy są tu bardzo precyzyjne, plastyczne, miałam wrażenie, że razem Eliuszem przemierzam kręte uliczki, zaglądam do sarkofagów, podziwiam piękno Nilu, ale i słyszę szczęk paszczy krokodyli tam pływających, stąpam po schodach willi Hadriana, oglądam mozaiki,  zachwycam się gwieździstym niebem i zburzonym morzem.

Poza tym w umiejętny sposób prowadzona fabuła, dużo wątków, nagłe zwroty akcji, barwni bohaterowie, dyskretny wątek miłosny i zaskakujące zakończenie sprawia, że powieść zaspokoi wiele gustów. A kim był tytułowy złodziej wody? - tego nie zdradzę...

I jeszcze  parę słów o wydaniu. Jak zwykle w Rebis, na wysokim poziomie. Papier perfekcyjny, twarda oprawa z tłoczonymi literami, uzupełniona piękną ilustracją z przodu okładki, przedstawiającą Antinousa pięknie współgra z treścią. Patrząc na samą okładkę od razu przenosimy się do roku 304 i krążymy między piramidami. Ktoś ma ochotę się przenieść?

Komentarze

  1. Okej, co prawda książki nie znam, ale zainteresowała mnie Twoja recenzja. Okładka akurat niespecjalnie mnie przyciąga jednak. Może sięgnę, jeśli będę miała okazję.
    Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Nie słyszałam o tej książce, ale skoro polecasz, to czemu nie:)
    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  3. Oczywiście, że mam ochotę się przenieść :) dlatego na pewno przeczytam tę książkę :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Sensacja w wydaniu starożytnym - bardzo chętnie

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

"Burza" William Shakespeare

Wydawnictwo: W.A.B. premiera: 07.11.2012 tytuł oryginału: The Tempest przekład: Piotr Kamiński oprawa: twarda z obwolutą " Burza " jest ostatnią w pełni samodzielną sztuką Shakespeare'a, który prawdopodobnie wtedy wyofał się z życia zawodowego w Londynie i przeniósł się do Stratfordu. Sprawiło to, że ów dramat często jest traktowany przez krytyków jako utwór pożegnalny, a nawet pewnego rodzaju artystyczny testament. Tworząc “ Burzę" przypuszczalnie  na przełomie 1610 i 1611 roku, Shakespeare miał 47 lat, jego główny bohater – Prospero prawie tyle samo – to dość istotny szczegół w kontekście interpretacji całości. Prospero łamie w finale różdżkę i topi księgi, Shakespeare odchodzi nie pozostawiając po sobie ani jednego rękopisu. Ale może nieco więcej o fabule. Jest ona bardzo prosta do streszczenia (uwaga, zdradzam prawie całość). Prospero, prawowity książę Mediolanu, pozbawiony tronu przez swego brata Antonia wspomaganego przez Alonsa

„The Crown. Oficjalny przewodnik po serialu” (Tom 2) Robert Lacey

Wydawnictwo: Wydawnictwo Kobiece data wydania: 12 listopada 2020 r. tytuł oryginału:  The Crown: The Official Companion, Volume 2: Political Scandal, Personal Struggle, and the Years that Defined Elizabeth II tłumacznie:  Edyta Świerczyńska oprawa: twarda liczba stron: 312 Robert Lacey jest autorem wielu bestsellerowych biografii, w tym Henry'ego Forda, Eileen Ford i królowej Elżbiety II, a także kilku innych popularnych dzieł historycznych. Największą jednak sławę przyniosła mu ostatnio praca historyka w dramacie „The Crown”. „The Crown” to serial historyczny o zwyczajnej kobiecie, która przyszła na świat w niezwykłych okolicznościach. Późniejsze okoliczności jednakże sprawiły, że ta niespełna 26-letnia kobieta została brytyjską królową. 21 kwietnia Elżbieta II skończy 95 lat, a 6 lutego minęło 69 lat jej panowania. „The Crown” nie jest serialem dokumentalnym ani dokumentem fabularyzowanym. Wszystkie scenariusze, kostiumy, scenografia i plenery, jak i kreacje aktorów. opierają się

"Sonety" William Shakespeare

Wydawnictwo a5 wydanie: 09/2012 przekład: Stanisław Barańczak oprawa: twarda format:  148 mm x 210 mm liczba stron: 216 "Sonety" w biografii twórczej Szekspira są epizodem bardzo tajemniczym. Od momentu ich wydania, czyli od roku 1609 budzą kontrowersje i spory krytyków. Powstała masa książek i rozpraw poświęconych owemu dziełu. I do dziś nie wiadomo wszystkiego, możemy się jedynie domyślać tudzież czynić nadinterpretacje. Zagadek i pytań jest wiele. Szekspir 154 utworów nie opatrzył datą, nie wiemy więc kiedy powstały i w jakich okolicznościach. Kolejna sprawa to dedykacja - tajemnicze Mr. W. H. poróżniło szekspirologów (gdzie Barańczak niektórych nazywa pseudo-szekspirologami), ponieważ tożsamość pana W.H. nie jest rzeczą konieczną dla zrozumienia " Sonetów ". Wśród tych wszystkich zagadek jest jednak garstka faktów niebudzących żadnych wątpliwości. Po pierwsze kompozycja cyklu. Badacze i czytelnicy są zgodni, że całość rozpada się na dwie