Przejdź do głównej zawartości

"Asertywność - sztuka umiejętnej stanowczości" Mary Hartley

Aneta uśmiecha się słodko do swojej współlokatorki i  mówi:
-Czy  mogę pożyczyć od ciebie tę czarną bluzkę na wieczór? Wygląda na tobie bosko, a ja nie mam nic przyzwoitego do ubrania na tę kolację.

-Nie, nic z tego nie będzie! - mówi Marcin na cotygodniowym spotkaniu zespołu. - Sądziłem, że dla wszystkich to oczywiste, że ten wariant jest zbyt czasochłonny i kosztowny. A poza tym... to była idiotyczna strata czasu!

Natalia miał frustrujący dzień w pracy. Tuż przed jej wyjściem do domu, usłyszała od szefowej: "Czy  mogłabyś zostać w biurze przez pół godziny i odbierać telefony? Muszę po coś wyskoczyć na chwilę". 
I oczywiście zniknęła, zanim Natalia zdążyła utworzyć usta, a potem na zaplanowane wcześniej zakupy nie miała już siły. W domu, gdy zasiadła przed telewizorem, aby obejrzeć swój ulubiony program, dzwoni telefon.To przyjaciółka, która pokłóciła się z chłopakiem i chce o tym porozmawiać. Natalia ścisza telewizor, krzywiąc się i nerwowo przytupując nogą. 

Do Beaty dzwoni przyjaciółka, z którą grywa w badmintona, namawiając ją, aby wzięła udział w teleturnieju. 
-Grasz tak dobrze - mówi - że z tobą w zespole sukces mamy murowany. 
Beata lubi badmintona, ale teraz akurat przyjechała do niej mama. 
-Dziękuję, że mnie zaprosiłaś, ale tym razem muszę odmówić. Jeśli będzie jakiś turniej w drugiej połowie roku, z chęcią wezmę udział. 
Jej przyjaciółka jest trochę poirytowana.
-Cóż, liczyliśmy na ciebie. Teraz będziemy mieć mniejsze szanse.
-Przykro mi, że na mnie liczyliście. Jak powiedziałam, następnym razem z chęcią zagram. Tak czy owak, do zobaczenia jak zwykle w klubie w przyszłym tygodniu.

Czy te opisy brzmią znajomo? Każdy z Was był pewnie w takiej sytuacji lub podobnej. Manipulacja, agresja, bierność czy może asertywność - jak się zwykle zachowujemy? Najlepiej zachować się oczywiście asertywnie, jednak nie zawsze to wychodzi. Często bywa tak, że zamiast w bezpośredni sposób wyrażać swoje myśli i potrzeby, mówimy coś, czego nie myślimy. Być może boimy się konsekwencji albo nie potrafimy znaleźć właściwych słów.

Ta krótka książeczka to swoisty trening asertywności. Nikt z nas nie rodzi się z wiedzą o tym, jak postępować, uczymy się tego w trakcie wielu procesów. Asertywność odnosi się więc do zachowania, a nie do osobowości. Zaletą jest fakt, że nasz sposób zachowania można zmienić. Możemy wypracować w sobie różne cechy. Komunikacja asertywna nie dąży za wszelką cenę o utrzymania spokoju i słodkich uśmiechów, jednak opiera się na uczciwości i bezpośredniości. 
  
Czy zdarza się Wam się  kupić jakąś rzecz, na którą właśnie nie macie ochoty, tylko dlatego, że trudno Wam odmówić sprzedawcy?

Jeśli ktoś potrąca lub stuka w Twoje krzesło w kinie, czy prosicie tę osobę, aby przestała?

Czy masz trudności w krytykowaniu swoich znajomych, przyjaciół, członków rodziny?

Czy zdarza Ci się kończyć zdania za inne osoby?

Jeśli ktoś zachowuje się wobec Ciebie w sposób niesprawiedliwy i krzywdzący - czy zwracasz na to uwagę?

Tak naprawdę reakcje na te wszystkie sytuacje można sobie wypracować, istnieją pewne techniki asertywności, które pozwolą nam kontrolować sytuacje z zachowaniem pewności siebie oraz poszanowania tak siebie samego, jak i innych ludzi. Skończy się samobiczowanie się za to, że czegoś odmówiliśmy, albo się na coś zgodziliśmy. Nie oznacza to jednak, że wykazanie się asertywnością jest zawsze najlepszym rozwiązaniem albo że jesteśmy zobowiązani tak postępować. Dysponowanie pewną możliwością i wiedzą nie oznacza, że musimy korzystać z niej cały czas. Mamy prawo wyboru. 

POLECAM. Można tu na przykładach obserwować korzyści płynące z posługiwania się asertywnością, a potem stosować te techniki w życiu.  

Komentarze

  1. oj ja nie jestem asertywna, przydałaby mi sie ta książka

    OdpowiedzUsuń
  2. Jusssi - ja też mam z tym problemy, dlatego się "dokształcam" ;)

    OdpowiedzUsuń
  3. Moje pokolenie ma ogromne problemy z byciem asertywnym. Długo się uczyłam, nawet nie uważam tego procesu za zakończony. Jednak stwierdzam, że warto, a nawet trzeba. Gdy mi się udaje zachować, broniąc swoich praw i nie urażając innych, jestem z siebie dumna.:)

    OdpowiedzUsuń
  4. Ja jestem asertywny. Roczne zajęcia z asertywności przyniosły efekty :-)

    OdpowiedzUsuń
  5. Muszę kupić swojej siostrze. Z asertywnością ma problemy i nawet pytała mnie czy nie znam jakichś kursów. Podpowiem jej, aby sięgnęła po tę książkę:)))

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

"Burza" William Shakespeare

Wydawnictwo: W.A.B. premiera: 07.11.2012 tytuł oryginału: The Tempest przekład: Piotr Kamiński oprawa: twarda z obwolutą " Burza " jest ostatnią w pełni samodzielną sztuką Shakespeare'a, który prawdopodobnie wtedy wyofał się z życia zawodowego w Londynie i przeniósł się do Stratfordu. Sprawiło to, że ów dramat często jest traktowany przez krytyków jako utwór pożegnalny, a nawet pewnego rodzaju artystyczny testament. Tworząc “ Burzę" przypuszczalnie  na przełomie 1610 i 1611 roku, Shakespeare miał 47 lat, jego główny bohater – Prospero prawie tyle samo – to dość istotny szczegół w kontekście interpretacji całości. Prospero łamie w finale różdżkę i topi księgi, Shakespeare odchodzi nie pozostawiając po sobie ani jednego rękopisu. Ale może nieco więcej o fabule. Jest ona bardzo prosta do streszczenia (uwaga, zdradzam prawie całość). Prospero, prawowity książę Mediolanu, pozbawiony tronu przez swego brata Antonia wspomaganego przez Alonsa

„The Crown. Oficjalny przewodnik po serialu” (Tom 2) Robert Lacey

Wydawnictwo: Wydawnictwo Kobiece data wydania: 12 listopada 2020 r. tytuł oryginału:  The Crown: The Official Companion, Volume 2: Political Scandal, Personal Struggle, and the Years that Defined Elizabeth II tłumacznie:  Edyta Świerczyńska oprawa: twarda liczba stron: 312 Robert Lacey jest autorem wielu bestsellerowych biografii, w tym Henry'ego Forda, Eileen Ford i królowej Elżbiety II, a także kilku innych popularnych dzieł historycznych. Największą jednak sławę przyniosła mu ostatnio praca historyka w dramacie „The Crown”. „The Crown” to serial historyczny o zwyczajnej kobiecie, która przyszła na świat w niezwykłych okolicznościach. Późniejsze okoliczności jednakże sprawiły, że ta niespełna 26-letnia kobieta została brytyjską królową. 21 kwietnia Elżbieta II skończy 95 lat, a 6 lutego minęło 69 lat jej panowania. „The Crown” nie jest serialem dokumentalnym ani dokumentem fabularyzowanym. Wszystkie scenariusze, kostiumy, scenografia i plenery, jak i kreacje aktorów. opierają się

"Sonety" William Shakespeare

Wydawnictwo a5 wydanie: 09/2012 przekład: Stanisław Barańczak oprawa: twarda format:  148 mm x 210 mm liczba stron: 216 "Sonety" w biografii twórczej Szekspira są epizodem bardzo tajemniczym. Od momentu ich wydania, czyli od roku 1609 budzą kontrowersje i spory krytyków. Powstała masa książek i rozpraw poświęconych owemu dziełu. I do dziś nie wiadomo wszystkiego, możemy się jedynie domyślać tudzież czynić nadinterpretacje. Zagadek i pytań jest wiele. Szekspir 154 utworów nie opatrzył datą, nie wiemy więc kiedy powstały i w jakich okolicznościach. Kolejna sprawa to dedykacja - tajemnicze Mr. W. H. poróżniło szekspirologów (gdzie Barańczak niektórych nazywa pseudo-szekspirologami), ponieważ tożsamość pana W.H. nie jest rzeczą konieczną dla zrozumienia " Sonetów ". Wśród tych wszystkich zagadek jest jednak garstka faktów niebudzących żadnych wątpliwości. Po pierwsze kompozycja cyklu. Badacze i czytelnicy są zgodni, że całość rozpada się na dwie